تأملات در فلسفه غیراولی

کلی فکر کردم تا این عنوان به ذهنم رسید. قشنگ و خوش‌آهنگ است. لااقل بهتر از این است که بگویم «آب خر است». البته آب خر نیست، ولی خب، چیز خوبی هم نیست. یعنی آب بد است. حالا ممکن است بپرسید که پس چرا عده‌ای اعتراض می‌کنند که آب ندارند یا آب‌شان را می‌دزدند.

دلیلش روشن است. علت اعتراض‌شان جهل و بی‌خبری است. این افراد علم و حقیقت نمی‌دانند. اگر آن‌ها دربارۀ آب دو کتاب خوب می‌خواندند، می‌دیدند که آب چه مایع خطرناکی است. برای مثال، در کتاب‌ها می‌خوانیم:

«1- این ماده هر ساله باعث مرگ عده‌ای می‌شود. 2- این ماده بسیار اعتیارآور است و ترک آن می‌تواند در عرض چند روز فرد را از پا درآورد. 3- استفاده از مقدار زیادی از این ماده می‌تواند فرد را مسموم کند و منجر به مرگش شود. 4- این ماده در حالت گازی می‌تواند منجر به سوختگی شدید شود. 5- این ماده در اغلب تومورهای سرطانی یافت می‌شود. 6- این ماده یکی از اجزای اصلی باران‌های اسیدی است. 7- این ماده سبب فرسایش خاک و اثر گلخانه‌ای می‌شود. ماده‌ای با این‌همه عوارض و تأثیرات خطرناک آشکارا باید تحت نظارت شدید مورد استفاده قرار گیرد یا استفاده از آن منع شود. به همین دلیل، بسیاری از افراد طومارهایی امضا کرده‌اند که استفاده از آن ممنوع شود.»

خب حالا چرا آب این‌قدر خطرناک است؟ پاسخ این است که نام علمی آب «دی‌هیدروژن مونوکسید» است و به دلیل وجود هیدروژن و اکسیژن این ماده در واقع اسید است. اسمش هم «اسید ئیدروکسیلیک» است. بله؛ از نظر علم شیمی آب نوعی اسید است. آیا آدم عاقل اعتراض می‌کند که به ما و گاومیش‌هایمان اسید بدهید بخوریم؟

اسید را که نمی‌خورند. اسید را باید به اصفهان منتقل کرد و آن را پاشید بر صورت دخترکان تا قیافه‌شان اوراق شود. چهرۀ انسان که نباید این‌شکلی باشد! انسان باید قیافۀ انسان را تغییر دهد و جهان را شخم بزند تا قشنگ خراب شود. اصولاً رسالت انسان بر زمین این است که از خلأ درون جمجمه‌اش شر و بدی و زشتی به عالم بیرون پمپاژ کند. برگردیم به آب.

دلیل دوم برای کنار گذاشتن آب این است که دو سوم بدن مدیران و مسئولانِ فاسد از آب تشکیل شده است. لذا اگر کسی آب نخورد، دو سوم با آن جماعت فرق دارد. البته یک سوم باقی‌مانده گوشت است که آن هم از دسترس خارج شده است. بنابراین اگر کسی اهل حقیقت و علم باشد، به‌جای اعتراض، می‌گوید: «ای مفسدان گنده، تشکر تشکر!»